1
Się zmieniam na gorsze i nie wiem czy w ogóle mój progress cieszy mnie
Już prędzej na laurach tu spoczne i wszyscy od razu odetchną z ulgą
To wszystko co o mnie, to wszystko co o nas, i wszyscy o wszystkim to tylko jest klamstwo
Ja powiem, że mam coś - oni uwierzą
I powiem kto dał mi to od razu do niego polecą, by nie zostać w tyle
Nakłamie też jeszcze, że jestem motylem, wiadomo spytają kto gdzie i za ile
Lecz, latać nad wami bardzo nie lubię, może to presja i życie tak mi kazały
Odróżniać od stada się, nie bać też łez
Dostrzegać codziennie piękno w szczególach i freskach twarzy każdego z was
Lecz, ostatnio malują się tylko same abstrakcje - malarz prostoty i piękna chyba na dobre już odszedł
Spoczął samotnie, topiąc się w łzach jak prawdziwy, wierny, asceta oddał się innym, zapomniał o sobie
Zasnął jak niewinne, naiwne dziecko, gdy w tle cały świat, - cały świat
Nie pytaj o przerwe, wiem chciała byś więcej
Nic nie dostaniesz bo jestem jak tester
Powąchasz, pomarzysz i powiesz - "zbyt cenne"
2
Klik, zastrzel mnie proszę i git
Nie będę miał za złe Ci nic
Po co mi tkwić w tym jebanym syfie
Może przejdziemy na ty, to dawaj na wódę i weed
Zamknij swe oczy i pstryk, chuj wbite w kwit, ale chcę mieć polisę
Na życie, zostać mistykiem, mieć ten szacunek do kobiet i rzeczy nabytej w naturze jest wszystko ukryte - twoja kurewska odpowiedż na życie
Dziś, nie mamy nic od pełnych portfeli po puste butelki
Być, jak urywany film - ta kulminacja prowadzi do śmierci
Nie szukam już prawdy - bo nić Ariadny została spalona
Życie jest piękne - powiedz mi jeszcze, jak mam się kurwa zachować
Ty, zamknij już pysk, nie mów o rzeczach i sprawach przyziemnych, nie biorę tez reszty jebać podteksty
Pierdole podatek i statuts społeczny
Żyję codziennie jakbym miał pełnie, po co się w życiu hamowac?
Zbuduj swą trumne, język ci utnę i zacznę tam ciebie pakować
Ulica - miasto, wieczór i balkon - czuję, że zaczynam skonać
Swiatła już gasną, masz mnie na własność - topisz się w moich ramionach