Ja, dat was een rare tijd
Er werden heel veel mensen ziek
Bij sommigen was het ze aan te zien
Bij anderen dan weer niet
En de d** ging in rondte
Alsof het koffie was
In een kleine groep van 30 man
Onze nachtelijke klas
En ik, ik zat er ook bij
Ik was degene met het geld
En de laatste die nog wakker was
Als de rest was uitgeteld
En we hoefden niet te praten
Want we wisten hoe het zat
We waren allemaal toch maten?
En toch voelde ik mij een rat
Toen ik zei dat ik eruit wou
Omdat ik echt niet langer kon
En dat ik iets teveel verloren had
Sinds de dag dat ik begon
Maar dat is lang geleden
En toch denk ik nog wel vaak
Hoe het anders was geweest
Als ik die stap niet had gemaakt
Was ik nu dan minder saai geweest?
Had ik nu dan minder stress?
Had iedereen het overleefd?
Ging het beter met de rest?
Ja, dat was een rare tijd
Er werden heel veel mensen ziek
En bij sommigen was het ze aan te zien
En bij anderen dan weer niet