Chove en Santiago meu doce amor camelia branca do ar brila entebrecida ao sol. Chove en Santiago na noite escura. Herbas de prata e sono cobren a valeira lúa. Olla a choiva pola rúa
laio de pedra e cristal. Olla no vento esvaido soma e cinza do teu mar. Soma e cinza do teu mar Santiago, lonxe do sol; agoa da mañán anterga trema no meu corazón.