Ainda hoxe queda xente Que sabe sentir a terra Queda ainda quen comprende Canto pode aprender dela Que non existe o silencio Todo está cheo de sons Canta o río, brúa o vento Todo fala ao teu redor I é preciso que entendas O que intues no interior Somos parte desta terra
Porque terra somos nós Somos coma o vento Que peitea a herba Gardando os segredos Dos confins da terra Somos como as pedras Que o tempo moldea Envoltas nas neboas Dos confíns da terra Somos coma o lume Que da luz nas tebras I esperta as concencias Dos confins da terra