*Spójrz na to z tej strony*
*Ta historia opowiada o nas*, *wiesz?*
*Gdzieś zniknęły szklane domy*
*Nie ma tu nikogo*, *a w tłumie też jesteśmy sami*
Znakomicie, widzę znowu twarz znajomą
Której właściciel wybudował nieruch*mość
Szczelnie ogrodzoną płotem i bez okien niemal
By przypadkiem światło nie raziło go gdy będzie drzemał
Ta samotność mu pasuje widocznie
I choć na furtce wisi skrzynka na pocztę
Nie zagląda do niej, bo jaki w tym cel jest
Skoro ostatniego listonosza zeżarł jego własny Pit Bull Terier?
Krzywy ten dom i wciąż odlatuje mu coś
Lecz on wierzy, że fundamenty same pion przywrócą
Ja bym w te fundamenty nie wierzył tak ładnie
Wiedząc, że nieruch*mość stoi na bagnie
I cóż z tego, że chałupa runie na pewno
Skoro ten mankament widać w sumie dopiero z zewnątrz
A właściciel - typ z natury raczej nieruchliwy
Bez powodu nieruch*mości opuszczać nie przywykł
Nie nękany niczym żyje bezpiecznie
Otoczony setką identycznych fortec w sąsiedztwie
Na osiedlu gdzie każdy mieszkaniec obok
Strzeże samego siebie przed samym sobą
Ta dzielnica wiecznego szczęścia rozrasta się nadal
Z każdym dniem bogatsza o nowego sąsiada
Co świadomie, choć za namową chorych urbanistów
Wybudował sobie nieruch*mość umysłu
Refren
Spójrzmy tak na to: czemu by mu nie zazdrościć?
Jedyny lokator własnej nieruch*mości
Ma spokój, żadnych wątpliwości i ciszę
Drzwi w prawdzie nie ma, ale nikt nie widział żeby kiedyś wyszedł
Z resztą kto miał widzieć jeżeli ilekroć, na osiedle
Ktoś z zewnątrz próbuje się wedrzeć
Wówczas niedoszłych gości zaopatruje w kwitek
Rosły strażnik, z resztą główny architekt
I tkwi ten nasz mieszkaniec nieruch*mo
Wpatrując się w okno zaciągnięte zasłoną
A gdyby chciał otworzyć to okno
Ujrzy tylko własny, piękny, trzymetrowy żywopłot
Widok sąsiada z żoną - jak też oni sami są mu niepotrzebni
Odkąd własną nieruch*mość zasiedlił
I nikt się nie widzi i wszyscy są radzi
I za nic nie chcieliby się stąd wyprowadzi
W sumie po co się przejmować i siać postrach
W końcu to osiedle nieruch*mości to zaledwie wioska
Ale jak nie walić z armat, kiedy ta wioska staje się coraz bardziej globalna?
Ref
*Spójrz na to z tej strony*
*Ta historia opowiada o nas*, *wiesz?*
*Gdzieś zniknęły szklane domy*
*Nie ma tu nikogo*, *a w tłumie też jesteśmy sami*
*To już najwyższy czas coś zmienić!*