(Verse 1):
Stundum get ég ekki hugsað nógu skýrt
Rósavínið þitt bragðast mér rótsterkt
þótt að lítið sé af áfengi í því
Er ég þá fáviti sem brást þér?
Silfur, vínber, perlur, salt og sálin fyrir svín
Er ég þá einn míns liðs á ný
Einn míns liðs á ný
Og þorstinn ágerist á ný
ágerist á ný
Stundum get ég ekki talað skýrt til þín
Fíkniefni fara stundum skelfilega í mig
þótt ég sé löngu vanur því
Er ég fáviti sem brást þér?
Sárt að horfa á skelfinguna sem
Við bjuggum til
Og er einn míns liðs á ný
Einn míns liðs á ný
Og þorstinn árgerist á ný
ágerist á ný
ágerist á ný
(Verse 2): Big Hamka
ég hljóp einn hring í kring um
Heiminn og ég fann margt
Kannski gömul mantra, en ég sá
Sporbaugana reista í kringum
Peningana og snerist smá í kringum þá
ég fann mig sjálfan þegar
Hjartað á mér fór að slá í takt við þá
ég henti spjóti í moldarhaug og hitti í demant
ég var oft með hann, en það snerist við og
Núna þá er hann með mig
Mér fannst það þess virði
En sé samt núna hvað það
Glingur kom í staðinn fyrir málið er að
Draugarnir þeir þurfa ekki að sjást til þess að vera til
þeir virðast fela sig í flestu sem ég ágirnist
þeir eru blóðið og brauðið, laukurinn og rauðvínið og
Staupið: saltið, silfrið, nautið
Djöflarnir og drýslarnir, höggormar og píslarvættir
ég sé þá dansa stundum fyrir utan gluggann minn
þeir hlægja og dansa, koma og fara, drekka og deyja
þeir labba taktfast eftir mér, rétt eins og skugginn minn
Flestir kannski hugsa ekki um þá, flestir eru fífl
Flestir hafa ekkert til að eltast við og ekkert sem að eltir þá
Eða þannig les ég flesta
Kannski eru flestir bara að fela það mun betur en ég fel það
Ferðast í hópum saman eins og
Við munum skilja allt mun betur þá
Við höfum náð frekar langt
Við vinnum saman en við höfum lítinn tilgang
Blóð í gegn um gullæðar, sár sem þarf að sleikja
Hár sem þurfa að vaxa á meðan stríða ófreskjurnar
Englarnir, þrælarnir og keisarinnveikleikinn og ég að biðla til þín
Eins og þrjú lík á þjóðveginum, ég er skósveinninn þinn
Hirðfíflið og smakkarinn, kokkurinn og bankarinn
ég er ófullkominn
Hausinn minn og líkaminn þeir hreyfast ekki í samræmi
Þú varst sólarorka baby, og ég
Stóð varla í fæturnar þegar þú
Fórst með næturgalið þitt því
þegar þú söngst svo lágt fannst
Mér sárin gróa og litlir neistar
Flugu um heilann og ég held
það hafi verið ást
Þú varst sólarorka baby og ég
Stóð ekki í lappirnar þegar þú
Fórst með ástarljóðin þín, því
þegar þá last til mín fannst mér
Húðin hverfa og ég stóð
Berskjaldaður, einn og loksins sá
Hvað ég var illa gerður