Bir çocuk parkıyım; sessiz ve kederli Salıncaklar içinde yok hiç kimsesi Arsız bir çocuk gibisin; şımarık ve tatlı Sana her şeyimi vermek; içimdeki kıpırtı Gün gelir kapımdan bakıp içeri girersin Gün olur bu ıssız yeri terk eder gidersin Sessizliğin dışından bir ses seni bana getirdi Karanlığın içinden bir ışık gökyüzüne yükseldi Yaşlı banklar üstünde bir kaç ıslak sayfa
Bir hayaletin izini taşıdı yağmura Unuttuğum kolyem bir bebeğin koynunda Senin silik ismini duyurdu yaşama Gün gelir kapımdan bakıp içeri girersin Gün olur bu ıssız yeri terk eder gidersin Sessizliğin dışından bir ses seni bana getirdi Karanlığın içinden bir ışık gökyüzüne yükseldi Aşk bomboş bir park Aşk bomboş bir park şimdi Aşk bomboş bir park şimdi