Уште една ноќ ко пустински сон
Уште една ноќ без допири твој
Тивко се покривам со солзите мој
Мислам тука си, но е тој
И јас сум сам во пустински сон
И јас сум сам без усните твој
Единствен бог ме гледа и добро знае
Овој копнеж мој вечно ќе трае
Денот се буди
На лице маска си ставам јас
Дур сништа луди
Спијат под мојава перница, насолзена
Штом сончев ден ќе истопи снег
Нашава љубов ќе здогледа свет
Мирот мој ќе биде насмевка твоја
Не е грев да си моја
Денот се буди
Ја тргам маската немам срам
Дур сништа луди
Ко врела крв ќе потечат
Денот се буди
Ја тргам маската, сега знам
И сништа луди
Ќе траат довека
Ко љубовта