In het midden van de kamer schreeuwt de stilte om me heen
Zijn we voor altijd nooit meer samen, omdat de liefde hier verdween
Je legt de sleutels op de tafel en al het rood wordt langzaam zwart
Je zei de huur op van de kamers, die je bewoonde in mijn hart
Niemand is alleen, en je vecht tegen de tranen want je weet het is voorbij
Maar niemand is alleen want alleen dat ben je samen, dicht bij elkaar in dezelfde pijn
Aan de randen van die stilte ligt onze allermooiste tijd
Als een weggewaaide foto vergeeld door onbeholpenheid
Vergeten in te lijsten en naar te kijken nu en dan, zo jammer dat je een moment maar niet de liefde vangen kan
Maar niemand is alleen, en je vecht tegen de tranen want je weet het is voorbij
Maar niemand is alleen want alleen dat ben je samen, dicht bij elkaar in dezelfde pijn
Dat ik nog altijd aan je denk, en ik nog altijd voor je voel voor altijd weet wat jij bedoelt, niemand is alleen, niemand is alleen, niemand is alleen, nee nee niemand is alleen
Maar niemand is alleen want alleen dat ben je samen, dicht bij elkaar in dezelfde pijn
Maar niemand is alleen, en je vecht tegen de tranen want je weet het is voorbij
In het midden van de kamer schreeuwt de stilte om me heen