Grått og gamaIt og kvitt og kaldt
famnar fjellet om sine små
Trollet sit traust inni berget det blå
stor og stø, og pa**ar på
Menneskekryp og anna maur
sår og haustar og sankar gryn
men om bonden vil dra til by'n
høyres frå berget: Kor skal du hen?
Kjem du'kje att før sola renn
slepp eg deg ikkje inn
Svart av sorger og fri eksos
lokkar byen med kunstig vår
Bonden har aldri sett lettare kår
eg kan bli til neste år!
Her kan eg festa natta lang
gå til jobben i ro og mak
jobba jamnt under kjempetak
søkja stipend og førtidspensjon
kjøpa meg bil og telefon
Rik kan eg reisa heim
Stinn av setlar og varm av vin
bankar bonden på bergets port
Vakna no, vaktmann, og slepp meg inn fort
elles skyt eg fjellet bort
Trollet er trøytt og talar tregt
Dynamitt kan du spara deg
Daud er dalen som ligg hos meg
Her er det fred som då eg var ung
Vegen attende vart lang og tung
Du skulle høyrt på meg
No kan du angra deg