Je zit voor je uit te staren Is er iets Zijn het de wereld of de mensen Of zie je nu het grote niets Dat je aanstaart uit het donker, Van de rand van je bestaan Vanaf de puinhoop van de kansen Die je voorbij hebt laten gaan Dit was de laatste keer Het kan zo echt niet langer
Dit was de laatste keer Vanaf morgen gaat het anders Zijn het de onvervulde wensen, Is het een onderdrukte schreeuw Of is het dat je zit te wachten Op het einde van de eeuw Zijn het niet gewoon het late uur En het water bij de wijn Die alles doen vervagen