Er hugurinn og himininn
heilög mynda bönd
þá svíf ég um á skýjunum,
ókunn kanna lönd.
Og minningum úr lífunum
skolar upp á strönd.
Uppruninn og örlögin
búa í höfði mér
og hindranir að sigrast á
sama hvernig fer.
Ég villtist oft í þokunni,
en nú er tíminn hér.
Og ég aftur sný
kem ég heim á ný.
Og ég aftur sný
kem ég heim á ný.