Misschien rust op dit huwelijk geen levenslange zegen,
Maar wel het soort zekerheid
Van een te hernieuwen huurkontrakt
We zijn binnen voor de regen
Van melancholie
Misschien is dat minder pa**ionant
Dan vroeger, als je klaarkomt vraag ik 'wablieft'
En grappen in die trant.
Maar ik heb je meer dan vroeger lief:
Er is zoveel meer 'jou' nu dat ik ken,
Zoals ik ook voor jou meer ikken ben.
En allemaal samen hebben we dat zoontje van zes.
Vaak kan ik niet slapen
Van het denken eraan.
En dan denk ik: net een heus gezin,
En ik tast naar jou hand
En jij slaapt evenmin.