Nea Hago som ein tomsekk ligg'n Per i doggvått gra**.
Han har småmatsøl på jakkun, og i lummun ligg eit glas.
For i gjår va're ball i Sundrehall. Pjall, pjall.
Uppå nasa sit ei flugu, inni øyra spring ein maur.
Han ser ut som sjålve styggen, unde ryggen ligg ein staur.
Fori gjår tømde'n krus, seksti og brus. Et snus.
Uppi vegji stå to små guta.
Styre halvredde ned på'n Per.
Den eine kviska lågt: Ska tru om kar'n ha daua?
Men han Per han æ 'kji dau nei.
Om ei stund æ'n like god.
Snart so rangla'n upp te Sundre
i to gamle skakke sko.
Han har skallebank-murr. Kjaft som æ turr. Surr, surr.