Yak meni chiti
Sered lyudey?
Boha hniviti,
Tish**i sebe...
Dumkoyu - otrutoyu,
Zemnoyu spokusoyu,
Siloyu nepravednoyu,
Dusheyu pustoyu...
Znati, shcho nichto ne chuye
Y ne rozumiye,
I nikoli toho stanu
Ne zbahne...
Ya davno ne vidiv shchastya,
Kolo mene lyudi plachut',
Im nichoho ne porushuye bezumstva dumok...
Ya zhivu yak usi, svita biloho ne bachu,
Mene byut' politsi y piznayut' na vulitsi!
Inodi meni zdayet'sya, shcho nevdovzi minet'sya,
I ya probudzhusya v inshomu sviti,
Shchasliviy,
Zaspokoyeniy,
Vrodlibiy, zakochaniy,
Yasniy usim, vpevneniy v sobi.
Ribu v richkach,
Kochannya v ochach divchat
Vizhu ya, suchkar vid suchka
Iz dreva chornobilya...
Chovayusya v natovpi
U velikich mistach,
Lishayusya sam-na-sam
V efirnomu prostori...