Hein Flott is en Sailor
mit Käptendiplom.
Sien Pott hett en Meiler
un föhrt mit Atom.
De Bugspreuter fliegen,
de Pott jachtert schnell -
up Breken un Begen -
mit Kurs Richtung Höll.
Hier ward nich groot sponnen,
keen Seemannsgarn dreiht,
nix is hier erfunnen,
dat's allens all-right!
Nu geiht he den Pol an
un maakt darut twee.
De Po blievt to Luuv stahn,
dat L steiht to Lee.
Dat Schippsdeck is glöhnig,
de Geiger sleit ut.
Hein Flott scheert dat wenig,
de See is sien Bruut.
Hier warn nich groot spunnen, ...
»Smiiet noch mal Uran up,
en Stang oder twee«,
röppt Heinis Kumpan ut,
»dann kookt uns de See!«
Ut Heck slaan de Flammen,
Hein Flott kümmt in Draff:
»Dat Schipp klar to'n Rammen!
So'n Iesbarg köhlt af!«
Hier ward nich groot spunnen, ...
So hebbn se wull hannelt.
Nu is dat vörbi,
denn Hein is verwannelt
in Kernenergie.
Wenn du dat Result wullt.
kick't Nordmeer doch an:
Dar steiht en Atomwulk
mit Iestappen dran.
Hier ward nich groot spunnen, ...