Spoken prose: Eine Frage, die Sie sich in Deutschland sicher schon lange stellen, ist wie eigentlich die Berge in die Schweiz kamen. Und ich möchte Ihnen diese Frage jetzt beantworten, mit einer Geschicht aus meinem kleinen Büchlein – ähm, ich, äh hab die mal gesch... – es is' so, ich – ich wurde mal eingeladen zu einem Kongresss nach Holland zum Thema "Flachland und Psyche"! Und da wurde ich gebeten, als Bewohner eines gebirgigen Landes etwas zu sagen über das Verhälnis Schweiz-Berge, Berge-Schweiz und ich hab' dannn diese Geschichte geschrieben. Es ist auf Holländisch – macht's nichts? Nicht? – Wir versuchen's mal! Hoe be bergen in Zwitserland kwamen. Wie die Berge in die Schweiz kamen. Ja, ich sehe Sie – Sie haben keine Mühe! Vroeger was Zwitserland een van de vlagste lande van de wereld. Haben sie verstanden – ja, ehm, ja ja! Wel was het heele land vol med sesselbanen en skilifte, maar ze gingen allemaal recht door. Zwar war das ganze Land voll Sesselbahnen und Skilifte, aber die gingen alle gradeaus. De bergstations waren niet hooger als de dalstations, en als die mensen uitstapten, wisten ze niet recht wat ze moesten doen. "Je ziet niet meer!", zejden ze en gingen raatloos weer terug. Sie sind also ratlos wieder zurück, weil sie oben nicht mehr gesehen haben als unten. Skien en sleen verzorgten zij verweg in de kelder. Skis und Schlitten haben sie also im Keller versorgt. "Wat wij vermissen", zejden ze, "zijn de bergen." Op een keer wandelte een knappe Zwitser naar Holland. Ein knapper Schweizer wanderte einmal – Knapp – knapp, das muss auch irgend etwas heißen – nich? Matter heet hij, Benedikt Matter! Das war sein Name! Wat hij daar zag, verbaaste hem! Hat ihn erstaunt, was er da gesehen hat! Dat heele land was vol von berge, maar daar waren noch skien noch sleen, niet toe spreken van sesselbanen of skilifte. Also ganz Holland voller Berge, aber keinerlei Wintereinrichtungen. Jetzt, was machen die Holländer im Winter? In de winter klommen de Hollanders op de versneeuwde toppen en faarden med onze kloempen naar beneden. Klompen sind die Holzpantoffeln, nich? – Damit sind sie runtergefahren. Maar na een keer haden ze genoeg.
Nach einem Mal hatten sie genug. De kloempen volden zich snel med sneeuw, en ze kreegen natten voeten. Unangenehm! "Het is so moeilijk", zejden de Hollanders, "wat wij vermissen, is het platten land!" Benedikt Matter spitsde zijn oren. "Wat willen jullie dan med dat platten land doen?" fragde hij de Hollanders. "Tulpen planten!" riepen ze meteen, "Da moeten we niet zo veel voor doen!" Das gibt nicht so viel zu tun. "Dan hebben we geluk", zejde Benedikt Matter. Haben wir Glück. "In Zwitserland hebben we niets als tulpen. We weten niet, waarheen daarmee." Zo beslooten de Hollanders, hun bergen med de Zwitsers tegen tulpen te ruilen. "Ruilen" heißt tauschen! – Jetzt haben sie ein Tauschgeschäft beschlossen: Berge gegen Tulpen. De Zwitsers begonnen nu, all hun tulpenbollen in kisten te verpakken en naar Holland te sturen. – Med de berge was het een beetje moeilijker. Etwas mühsamer war das mit den Bergen. Da herinnerde zich Benedikt Matter aan dat oude spreekwoordt "Het geloof verplaatst bergen". "Der Glaube versetzt Berge" kam ihm da in den Sinn. "We moeten deraan geloofen", heeft hij gesegd, "dan gebeurt het ook!" "Dann pa**iert's, wenn wir dran glauben!" Da gingen alle Zwitsers en Hollanders een daag lang naar de kerk en geloofden heel sterk eraan, dat de berge van Holland in Zwitserland kwamen – en kijk maar aan, in Holland knakde en knarste en krakte het – een berg naa de ander woorde uit de aarden gerukt, vloog naar Zwitserland en bleef daar. Endlijk gingen de Zwitserse bergbaane en skilifte naar boven, je had boven een mooie uitzieht over andere berge en je kun med de skien naar beneden varen, en nu kwamen de mensen van overaal, om hier hun vakantie door te brengen. So wurde die Schweiz zum Ferienland! De Hollanders moesten zich niet meer med de bergen afgeven, want nu was bij hun alles plat gewoorde, en ze planten overaal tulpen en verkochten ze in de heele wereld. Haben also überall ihre Tulpen gepflanzt und in die ganze Welt verkauft. Zo waren ze beide tevreden, de Hollanders en de Zwitsers, en omdat de man, die op deze idee gekomen is, Benedikt Matter heete, heeft me de mooiste berg naar hem "Mattehorn" genoemd.