''Vanaf et moment dat er dus iets uit mijn lichaam ging, dat lichaam bleef achter, was ik bewuster dan dat ik hier ooit geweest was, levendiger
En, ik bewoog met grote snelheid ,in een ruimte zonder tijd: Het was tijdloos
Af op een prachtig licht in de verte
Men zegt wel eens een tunnel, maar het was voor mij meer een soort spiraalvormige beweging
En dat licht was warm, het gaf een gevoel van acceptatie
En terwijl ik me daarnaar toe bewoog voelde ik me dus vredig, harmonieus
Het voelde als liefde. Liefde met een hoofdletter
Een staat van zijn, zoals we hier niet kennen''
Ik loop nu op de weg die ik vaak aan mij voorbij heb zien gaan
Warmte omklemt mij en toch ben ik ten einde raad
Ik zie mijn leven in een flits, ik kijk er rustig naar
En ondertussen stijg ik naar boven richting de hemel daar
´t Voelt niet vreemd of raar ik zie mezelf liggen
Artsen willen me redden, het hoeft niet, laat mij maar zitten
Laat mij maar stikken
Denk nog helder maar vraag me af:
´t is Gek, zo´n fijn gevoel dat heb ik op aarde nog nooit gehad
Ik kan nog goed zien
Geen pijn maar ik overleef
´t Is donker maar ben nog nooit echt bang voor mijn dood geweest
Ik zie een hoop leven en eerlijk ergens hoop ik
Dat dit gevoel niet een sensatie of een deel van me droom is
En ondertussen, glij ik verder uit mijn lichaam
Kilometers diep, aan mijn val komt echt geen eind aan
Ik kijk naar het licht, ik voel en zie de rust erin
Mijn tunnel is de weg naar iets ergens anders hier bovenin
Maar sh** ik zie mezelf, mijn hart staat nog steeds stil
Maar ik voel en weet zeker dat ik niet terug naar beneden wil
Ik zie artsen zweten, maar tegenhouden kan ik niet
Maar niemand ziet mij en ik voel dat ik mezelf verlies
En m'n lichaam: Tja, dat gaat steeds beter
Maar dit fijne gevoel dat wil ik nog niet kwijt in mijn leven
En na een tijdje val ik weer met een smak naar beneden
En ontwaak ik en ben ik dit hele verhaal weer vergeten
K ben 't kwijt, in de verwachting het nooit meer te vinden
Ik mis iets in me leven en ik weet niet meer wat ´t is
En stilletjes komt het terug maar ik weet nog steeds van niks
En ik praat er met niemand over want
Niemand gelooft in me (2x)
Ik ben nu ruim dertig, heb 2 kids en een huisje in het westen
Het gevoel dat ik kwijt was, begin het langzaam te herkennen
Dankzij het internet en de ervaringen van mensen
Kan ik zelf nu kwijt wat ik al jaren wilde vertellen
Ik kan nu mezelf helpen: één van me kids ligt op sterven
Hij is niet bang voor de dood, we kijken samen naar sterren
Ik stel hem gerust door te zeggen dat het allemaal goed komt
En dat we elkaar altijd blijven zien in de toekomst
Zolang ik me daar aan vasthoud voelt hij hetzelfde
We genieten nu nog samen van de tijd die we samen hebben
En de pijn is groot maar door me ervaring is het nog zo klote
Maar is er houvast en (?) periode van troost
En eerst sprak ik er nooit over. misschien puur uit schaamte
Maar tegenwoordig kan ik niet meer leven zonder mijn ervaring
(ik) Koester die momenten
Ik kijk nu alleen naar later
Heb vertrouwen in de toekomst omdat ik weet wat hierna komt
De Herinnering is vaag maar ik weet nu wat ik mis
En ik wil het zo graag terug maar terug dat kan niet meer
Mijn ervaring zit diep maar het gevoel is wat ik mis
Zelfde weg 't zelfde gevoel ik beleef het keer op keer (2x)
Dit is mijn: Hemelvaart...
Dit is mijn: Hemelvaart...