X.voice : Majhol
قسمت اول
خونه خالیه سکوت کوله پوشتیا جمعن پشتِ در سجود کردن آدما
دنبالِ مقصود مفعول مجهولن مجبورن
می خوان دور شن کم کنن شر
شبونه می زنن کوره راه چراغا خاموش دیده نشن از دور
خوب دلشون پرِ
جا واسه در دل نی
دواش هست
خفه شو
دیده ها فراموش ندیده هارو حرف میکنن سرگرم شن سر به زیرا هیزن دیدم
وقتی رو تختی پوستِ دختر ندارِ
نه دارِ دور گردنی که کلفت شه
گردن گیرِ جدش میره برسه به فردا توهین نکنیم تو گوشمون خوندن
همه تو یه حدیم ولی تاریخ تحریف کرده تهدید
سرحدش یه روزی حرف خوش جوش می زنیم
دم می کنیم رنگ می گیریم بعدم تفاله
آره
همه بادگیرن خشکن رو طناب سخت می گذره زندگی ولی زنده ایم
شاکریم باکی نی
سیزده روز بگذره باز هفته عزیزِ
حتی اگه نوروز باشه که همیشه کهنه است
تکراری
همخوان
بی خوابیَم فردایی یاَس امید جاش رو داده
گدازه جسم خورده روح شده سنگ سردرگم جنگ
با خیال آسوده خواب بیدارش می کنن مردمِ حرف
اوضاعِ بد می سازه میونه هم خونه بی جا
قسمت دوم
صب تا شب روز کن خوب جون می کنی می کاری کثیف تر می شه روت
سوز نابودی نی زمستون هم قشنگِ اگه خوب بپوشی
می شه گرمش کرد امید داشته باش بعدِ سردی گرمی هست
فقط
خلاشِ حس نمی شه حرفام سنگین نی سبکش کنی می فهمی جمله به جمله
تهران بی صاحبِ
تاج سوخت سند سوخت
چه توش باشی چه دور
مردمش گشنن ولی توش دیش پر
چیز خورِ ، خوره پر و پاچس
سنی گذشتِ ولی غریزه باقیه سرباز پشتش خالیه
تاجر پولی گلکارِ شهرت خریدارِ گلزارِ
چوب کارش رو بلده همینه سیاهیم عزاست
کبودی مده تو خوابی شرف کجاست زیرِ پایِ مرغا بخور تا جون بگیری بعد بفهمی مردمی هست
دست بالای دست بسیار است برج دستان رسیده کره ماه
قوطی سواری گرونِ ارزونِ جون
خونِ بها خطا از ماست که بر ماست حرفا
همخوان
بی خوابیَم فردایی یاَس امید جاش رو داده
گدازه جسم خورده روح شده سنگ سردرگم جنگ
با خیال آسوده خواب بیدارش می کنن مردمِ حرف
اوضاعِ بد می سازه میونه هم خونه بی جا
پـــــــــــــایــــــــــان