Dört nala gelip uzak asyadan
Akdenize bir kısrak başı gibi uzanan
Bu memleket bizim
Bilekler kan içinde, dişler kenetli, ayaklar çıplak
Ve ipek bir halıya benzeyen toprak
Bu cehennem, bu cennete bizim
Kapansın el kapıları bir daha açılmasın
Yok edin insanın insana kulluğunu
Bu davet bizim
Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür
Ve bir orman gibi kardeşçesine
Bu hasret bizim
Bize türkülerimizi söyletmiyorlar
Rokso inci dişli zenci kardeşim
Kartal kanatlı kanaryam
Türkülerimizi bize söyletmiyorlar
Korkuyorlar, korkuyorlar şafaktan
Korkuyorlar, korkuyorlar sevmekten
Tohumdan ve topraktan korkuyorlar
Akan sudan ve hatırlamaktan korkuyorlar
Sımsıkı bir elmayı dişer gibi gülmekten korkuyorlar
Yağmurda çırılçıplak aramaktan korkuyorlar
Umuttan korkuyorlar Roksom umuttan
Korkuyorlar, korkuyorlar şafaktan
Korkuyorlar, korkuyorlar sevmekten