Seo mo mhallacht ar na mná,
Thit mé I dtús mo shaoil I ngrá le spéirbhe,an álainn óg
Is mheall sí lena glorthaí mé.
Bhí sé cróiúil greannmhar cóir
Gur mheall sí lena glorthaí mé.
Shíl mé nach raibh duine bocht ar mo dhream,
Nach raibh sa tsaol seo ach spórt is greann,
Ach faraoir tá mé fágtha anois go fann, modhobhrán bhoct liom féin,
Ó mheall sí lena glorthaí mé.
Is iomaí oiche fhada fhuar,
A chaith mé
Is a
Nuair a mheall sí lena glorthaí mé.
Thóg sí a seotlaí I bhfad ar shiúl,
Is d
Nar chuma liom dá mbínn a
Och, mheall sí lena glorthaí mé.
Nach doiligh domhsa theacht fríd a
O d
Is d
Ó mheall sí lena glorthaí mé.
Ach dá bhfáighinn-s
Scéal cinnte go mbeimis óg a choích
Nó chuirfin-se lámh na cloige arís
Go dtí an t-am arbh fhiú bheith beo
Nuair a mheall sí lena glorthaí mé.