A Neansaí, 'mhíle grá, a bhruinneall 'tá gan smál,
go bhfeice mise'n t-ádh 'gus an séan ort
Ba ghile do dhá lámh ná cúr geal na trá
Ná'n eala 's í ag snámh ar an Éirne
Ba ghlaise liom do shúil ná braon beag den drúcht
is binne liomsa thú ná na téadaí;
's mura n-éalaí tusa liomsa titfidh mise i lionndubh
is chuirfinn ins an chill 's 'do dhéidh mé
Is iomaí sin guth mná a chloisim in gach aird
abhus agus taobh thall den Éirne
Go Corcaigh na gCuan 's go Béal Ath' na Sluaighe
'sí Neansaí thug bua ar an méid sin
A Mhuire 'gus a Dhia, nárbh aoibhinn ár saol
dá mbeinnse agus í le chéile?
Tráthnóna aoibhinn ciúin, ó, mise 'gus mo rún
ag cogarnaíl ar uaigneas na sléibhe
Beir litir uaimse suas chuig Neansaí chaoin na gcuach
is aithris di gur buartha atá mé;
Aithris di arís nach gcodlaím féin aon oíche
le harraing atá fríd mo thaobh dheas;
Aithris é dá súil, aithris é dá cúl,
aithris é dá méin mhaith chéillí;
Aithris é dá ceann 's dá béilín atá binn
Gur ghiorraigh sí go cinnte mo laetha