't Was een blauwe maandag het hele weekend blauw
Dat begon op vrijdag, 't komt allemaal door jou
Ik kon er niet meer tegen, de lucht van teveel drank
En je zei: "Je slaapt maar in je eentje je roes uit op de bank"
Ik riep nog: "In het park daar staan banken genoeg!"
En toen kwam ik nog zeker zo'n zes keer langs de kroeg
Drank en vrouwen, vrouwen en drank
Niet te vertrouwen, eeuwig stank voor dank
Drank en vrouwen, vrouwen en drank
't Loopt altijd uit de klauwen, het loopt altijd uit de hand
Een agent maakt me wakker zegt: "Dat kan echt niet meneer"
Ik zeg: "Snotneus, hou je harses, want mijn kop doet al zo zeer"
Hij fluit om a**istentie, ik kon nauwelijks staan
Maar één ding was zeker, dat die vogel wou slaan
En dat moet niemand flikken, dat moet echt echt niemand doen
Maar toen ik bijkwam lag ik in de cel op net zo'n rotbank als in het plantsoen
Drank en vrouwen, vrouwen en drank
Niet te vertrouwen, eeuwig stank voor dank
Drank en vrouwen, vrouwen en drank
't Loopt altijd uit de klauwen, het loopt altijd uit de hand
Het kan wel even duren voor ik terugkom bij jou, schat
'k Moet het allemaal verwerken, 'k heb m'n portie wel gehad
Bovendien is het heerlijk, geen gezeur aan m'n hoofd
'k Heb toch ergens in geloofd
Voor december ben ik terug, schat, niet omdat ik van je hou
Dan wordt de cel zo ongezellig en het park veel te koud
Drank en vrouwen, vrouwen en drank
Niet te vertrouwen, eeuwig stank voor dank
Drank en vrouwen, vrouwen en drank
't Loopt altijd uit de klauwen, het loopt altijd uit de hand