Čas, što adličany
Byccam dychanniem,
Razam zniščaje usie:
Smierć dy kachannie.
Sočyć za kožnym z nas -
Pozirk toj nie abminieš!
Pamiać zmyvajecca
Časovaj plynniu. A maladosć nie maje pamieru
U kachanni dy viery... Dzie straciu - tam znajšou
Žyccia vysnovy,
Što maje svoj adlik,
Svaje ŭmovy.
Strach zachinaje tam,
Dzie nie znajsci liubovi!
Skončycca hety dzień,
Pačniecca novy. A maladosć nie maje pamieru
U kachanni dy viery...
Što bieraže nas ad pakutaŭ.