Dziwna na skalę swoich czasów
Ciepła jak dłonie we wspomnieniach
I pozostawia po sobie tyle śladów
I nie zostawia nam czasu
Mokra jak słodycz pocałunków
Zimna jak twarze skryte w lustrach
I pozostawia po sobie tyle śladów
I nie zostawia nam czasu
Wielka jak gorycz po upadku
Piękna jak radość przed odlotem
I pozostawia po sobie tyle śladów
I nie zostawia nam czasu