Sorry dat ik je zomaar schrijf
De laatste hoop die overblijft
En die ik toevertrouw aan jou
Omdat ik niemand meer vertrouw
Al schrijf ik vast wel tevergeefs
Misschien dat jij het toch niet leest
En dat mijn brief jou nog bereikt
Toch hoop ik dat je mij begrijpt
Mijn naam is Wim, 'k ben 20 jaar
En ben een groot bewonderaar
Jouw teksten vind ik echt uniek
Maar ook jouw stem en jouw muziek
Ik vind mezelf erin terug
Maar ik kom nu op de reden t'rug
Dat ik brutaalweg naar je schrijf
Ik zit niet lekker in m'n lijf
Ik zit met 'n levensgroot probleem
Ik voel me echt een buitenbeen
Omdat men mij niet accepteert
Haast alles is aan mij verkeerd
Ik krijg een hekel aan mezelf
En er is niemand die me helpt
Zodat ik soms mezelf haat
Ik ben gewoon ten einde raad
Jij bent een mens dat openstaat
Jij hebt al zoveel meegemaakt
Maar hoe moet ik het aan je kwijt
Mijn leven is een grote strijd
Dat jou een man schrijft, niet 'n vrouw
Je denkt nu vast: "Hoe heb ik 't nou?"
Nou ja, ik ben een grensgebied
Ik ben geen man, maar travestiet
J'hebt geen idee hoe mensen zijn
En al hun schelden doet me pijn
Tussen die macho's hun cultuur
Ik word er gek van op den duur
Ik stap eruit, ik wil niet meer
Maar m'n gevoel gaat heen en weer
Tussen m'n hart en m'n verstand
Ik maak mezelf nog eens van kant
Jij hebt het helemaal gemaakt
Ik ben haast alles kwijtgeraakt
Jij bent bevriend met iedereen
En ik sta helemaal alleen
Ik weet je schrijft me niet terug
Maar 'k heb m'n hart aan jou gelucht
Maar ook al schrijf je wel of niet
Maak dan op mij ooit eens een lied