'k Had een zorgeloze jeugd
En al het denkwerk deden pa en ma
Want zelf dacht ik toen nog nauwelijks na
'k Vond het als vanzelfsprekend
Dat er regels moesten zijn
Maar pas veel later is gebleken
Dat zelfs regels best eens fout kunnen zijn
Want weet je: eens dan komt de dag
Dan moet je staan op eigen benen
Je hele denken raakt van slag
Want alle regels zijn verdwenen
Je weet niet wie of wat je bent
Je zoekt het verder zelf maar uit
Er is beslist geen weg terug
Je kunt alleen nog maar vooruit
Kun je me zeggen wie ik ben?
Ben ik veranderd?
Voel ik net als toen?
Of toch anders?
Toe, wijs me dan de juiste weg
En ban die twijfel uit m'n hoofd
Jij alleen kent m'n verdriet
Jij alleen geeft me weer hoop op geluk
We hebben samen veel beleefd
Veel plezier maar ook veel zorgen
Maar als je om elkaar iets geeft
Streef je weer naar de dag van morgen
Het geeft niet welke weg we gaan
Haast alle wegen zijn gelijk
Laten we samen verder gaan
Want alleen samen zijn we rijk