Vroeger liep er hier een rond, het is allang geleden weer Eentje die zich Charly noemde, velen weten het niet meer Er zijn anderen, 'k weet zeker, die herinneren zich goed Charly's woede en geniepigheid, z'n achterbakse snoet Soms dan bleef ie een paar weken, was dan spoorloos voor een jaar Met een zonverbrande huid en z'n door het zout verbleekte haar Stond ie plotseling weer voor ons als een ongetemde stier Voor de jeugd was ie een koning, voor de ouderen een dier Iedereen vond unaniem: "Wat staat dat bloemenhemd hem leuk", Waarin hij stiekem gaatjes brandde met een sigarettenpeuk Waardoor het leek alsof het niet veel meer was dan een vod En de zoon van d'apotheker deed onmiddellijk een bod Hij kocht toen Charly's hemd en droeg het vuil, stijf van het zweet Voor een prijs belach'lijk hoog, hij kon het missen: de proleet Hij was zeker overtuigd, dat Charly's jeugdigheid en kracht Door het hemd te kopen op zichzelf werd overgebracht Veel meisjes zijn door Charly bij hun ouders weggegaan En hij vond het héél natuurlijk, hij trok zich er niets van aan Niet alleen de wilde teven waren blokken aan zijn been Maar ook brave preutse meiden werden heet als hij verscheen
Er was er zelfs eentje die niet van zijn zijde week Die steeds haar dijen samenkneep wanneer hij naar haar keek Later haalde ze haar neus op: misschien was ie wel verkeerd? En dus nam ze maar een ander, hij was wel geïnteresseerd Juist dit meisje, ook toevallig, nam zich uitgerekend hem Die de apotheek georven heeft, laatst zag ik haar met hem Hij zag er anders uit dan vroeger, en waar ie ook ging Zag ik hoe het hemd van Charly over zijn geraamte hing En nu knikken dan zijn knieën alsmaar tegen elkaar aan Omdat zijn dikke hangbuik ze naar binnen doen gaan staan Zelfs de kinderen op straat, als hij voorbij komt, blijven staan Want ze willen wel eens horen hoe zijn knieën knikken gaan Luister, Charly, wat me laatst dit onmens heeft verteld Jij zou ook al zo bezadigd zijn, zo clean, en zat van 't geld Ook je naam zou nu héél anders zijn niet Charly, maar René En alles loopt zoals het zijn moet, rustig en tevree Weet je, Charly, wat je doet gaat mij al heel langs niets meer an Alleen jammer dat zo'n man zich met jou vergelijken kan Iemand die ofschoon hij wilde, nooit als jij was nooit zo'n vent Zou niet zeggen mogen dat je zoals hij geworden bent