En we speelde Ivanhoe-tje Karel, Peter, Paul en ik In september '58 En het zwarte schaap was ik Bang in een pistoolgevecht Bang zijn in een schoolgevecht Sterk zijn, altijd moest je sterk zijn Echte kerels huilden nooit Nooit vergeet ik hoe ze scholden Sla die laffe schijterd dood Ik weet nog dat ik thuis kwam Met een bloedneus of blauw oog Die mijn moeder dan moest stelpen En ze kuste mijn tranen droog En dan hield ik op met janken Lachte door mijn tranen heen Zou ik nu zoiets beleven Zou ik harder zijn als steen Soms vliegt je de angst naar je strot Die maakt je verkrampt en kapot Maar er is ook een angst die maakt vrij Moediger, sterker, je angst voorbij
Op een nacht liep ik toevallig Langs een gracht in Amsterdam Ik zie lafaards pootje rammen Bij een krul vlakbij de Dam En ik stond daar als verlamd Dat men zomaar h*mo's ramt Die zo kwetsbaar zijn en bang Liefde zoekend in hun nood Nooit vergeet ik wat ze schreeuwde Sla die gore flikker dood Wie geen spieren heeft moet slim zijn Zegt ons nuchtere verstand Maar door onze tolerantie Worden zwakke beurs geramd En ze scholden en ze spugde Grinnikend in zijn gezicht Dat was dertig jaar later In het volle neonlicht Soms vliegt je de angst naar je strot Die maakt je verkrampt en kapot Maar er is ook een angst die maakt vrij Moediger, sterker, je angst voorbij