De warme avondzon lag als een goud tapijt over de straten van Athene
Zachte muziek begeleidde een mooi meisje met zwarte ogen
Dat danste voor geld dat de mensen haar gaven
Op de avond dat ik haar wilde ontmoeten is ze niet gekomen
En niemand kende haar naam
Maar ze noemden haar "De slavin van de nacht"
In de straten van Athene
Danste zij de hele nacht
Niemand weet wat er gebeurd is
Nadat ik haar in die straat daar in Athene had verwacht
'k Zie nog steeds die zwarte ogen
't Heeft me eenzaamheid gebracht
'k Hoop dat ik haar eens zal vinden
Die ik niet meer kan vergeten na die wondermooie nacht
In die stad vol witte huizen
Vind ik haar misschien nooit meer
'k Zie nog steeds in al m'n dromen
Hoe ze danste, toen die keer
In de straten van Athene
Klinkt de melodie heel zacht
Die ik nooit meer zal vergeten
'k Zie nog steeds in mijn gedachten haar weer dansen in de nacht
Met haar ogen vol verlangen
Keek ze mij toen zwijgend aan
Alsof ze mij had willen zeggen
Zonder woorden uit moest leggen: "Na vanavond moet ik gaan"
Alsof ze mij had willen zeggen
Zonder woorden uit moest leggen: "Na vanavond moet ik gaan"