[κουπλέ 1]
Ταξίδεψα στο παρελθόν, πήγα στα περασμένα
Είχα ατελείωτες δουλειές, έπρεπε να βρω εμένα
Συνάντησα ένα παιδί γνωστό από παλιά
Έπαιζε με την γιαγιά σε παιδική χαρά
Με κοίταξε αλλόκοτα, βλέμμα καρφωμένο
Πήγα τρεμάμενος, χωρίς να περιμένω
του είπα πως το συγχωρώ, πριν αυτό απορήσει
με τα γυμνά μου χέρια το είχα πνίξει
Πού τέτοια τύχη, η γκαντεμιά προσόν μου μόνιμο
Μετά τον θάνατο έμαθα ήταν όνειρο
Αν και ξύπνησα, σώμα ζεστό, βαρύ κεφάλι
στον ίδιο εφιάλτη βρίσκομαι, γράφω πάλι
Συνήθισα στο να γαμάτε τη ζωή μου
Το παιχνίδι σας το βρώμικο αδυνατώ να παίξω
Ξέρω, κινδυνεύω, μπορεί να μην αντέξω
Είμαι πολύ φλώρος για να σας καταστρέψω
Έτσι σας βοηθώ, βλάπτω τον εαυτό μου
Το συκώτι μου πονά, δεν είναι όλα απαίσια
Μπορεί ν' αναγνωρίσετε την προσπάθειά μου
να πάρω μια μέρα, επιτέλους, τα εύσημα
Δεν έχω αρχίσει να το χάνω, δεν το είχα ποτέ
Το ‘χω πιο πολύ απ' τον καθένα σας ρε
Ό,τι αγαπάω το βλέπω πάντα από μακρυά
Τυγχάνει να υπάρχει μόνο έξω απ' τα κελιά
Το πνεύμα μου δεν καίγεται σαν το μυαλό θολώνει
Σήμερα όπως φαίνεται κι αυτό θα γίνει σκόνη
Ούτε ένα συγγνώμη, πόσω μάλλον το γιατί
Ζητώ εγώ συγγνώμη για το λάθος
Θα ‘κανα το σωστό μα πόσους να προλάβω φόνους
Οπότε άντε γαμηθείτε και καλούς απογόνους…