[κουπλέ 1]
Η πάλη των νευρώνων:
Την ονοματίζω συζητώντας
για την καταστρεπτική της ευφορία
και δημιουργική της κατάθλιψη
Όλη μου η πνοή είναι μια διέγερση
σε πόσεις λογικής παράνοιας μηχανικές
Κοκτέιλ με ουσίες χημικές, ναρκωτικά φυσικές
εξελικτικές, αθεϊστικές, εφήμερες, γλυκές, πικρές
συνδυαστικές, πολύχρωμες...
δες, άκου, νιώσε, γεύσου και μύρισε:
Τις μετέχυσε το μελάνι και τώρα η γλώσσα μου
Είναι ο δικός μου Πλατωνικός τοκετός
Ό,τι φτιάξαμε μαζί, εγώ κι οι άνθρωποι
στα άκρα των κοινωνικών αλληλεπιδράσεων
Η σύγκρουση ανάμεσα στα πάντα και στο τίποτα
—εκεί ποιείται η έννοια της ποίησης καθ' εαυτήν—
Μέσα από ρυθμούς αριθμητικούς
γενικώς μαθηματικούς χορούς
σε κατανόηση ανοιχτούς με τρόπους πολλαπλούς
Η τέχνη ειν' η πιο ανθρώπινη επιστήμη
καθότι δυσλειτουργική και αδιάλειπτα χαώδης
Αυτοπραγματώνουν οι διαταραχές
και τα ένστικτα λάμπουν όσο ποτέ
Αγάπησε με, μα φρόντισε να το κάνεις
πριν το σαρκικό σου θάνατο
κατά τη σχετική μου εικαστική αντίληψη
ή την πνευματική μου χρήση*
Ο χρόνος είναι άφθονος
και τα πάντα αντικειμενικά αν σοκάρουμε μαζί
Κι ωστόσο επιμένεις στο χάραγμα των χεριών σου
Τουλάχιστον κόψε σωστά. Κόψε βαθιά!
[κουπλέ 2]
Καταστολή και αφύπνιση έχουν ίδιο αντίκτυπο:
Την αποδόμηση του ημιυπογείου καλανταριού
Οι κύκλοι ειν' ανέντιμα σχήματα
γι' αυτούς που θέλουν ευγενώς να εκραγούν
Χειραγωγούν τις άναρχες γραμμές με δημοσιογραφική υπουλότητα
φτιάχνοντας αντίγραφα του εαυτού τους
σαμποτάροντας την αναγνώριση της ιστορικής ύπαρξης
των πρωταρχικών ελπιδοφόρων μορφών
Η πάλη συνεχίζεται, όλα ειπώθηκαν ξανά στο παρελθόν
Σώθηκαν και χάθηκαν άπειρες θεωρητικές φορές
Φτασαν το άσχημο, το όμορφο
δόθηκαν σ' αυτά, εξαπατήθηκαν από 'κεινα
Ο Ων παρέμεινε απών, τα αίματα
έρμαια των αντλιών τους
οι κενές σελίδες περισσότερες από τις μη
οι καλύτερες στιγμές όσες δεν ήρθαν
Μόνο η ναυτία μου φέρθηκε ξεκάθαρα κι ειλικρινά
Παρολαυτά έπαψα να κλαίω
η δύναμη της συνήθειας είναι η πιο πιστή σκύλα
Ακόμα ανακαλύπτω τις πτυχές των τοιχωμάτων μου
σχεδιάζοντας το βομβαρδισμό τους, είτε σκάβοντας
με το ματαιόδοξο κουτάλι μου