Milito, timo kaj detruo,
Popolo jare suferis.
Morto, aflikto kaj servuto,
Liberon ni nur ekserĉis.
Esperon, por pli bona celo,
Niaj okuloj ekvidis.
Do, kuraĝon kaj ribelo
En niaj koroj naskiĝis.
Sorbiĝita de la nobla dezir'
Li batalis por popola anim'.
Regi ili intencis nin,
Sed venke ni montris nian forton.
Niaj glavoj, utilaj estis ili,
Reflektis ĝi nian volon.
Ili provis trudi al ni,
Iliajn kutimojn, iliajn lingvon.
Tio estis vera krim',
Sed ili ne haltis nian menson.
Sorbiĝita de la nobla dezir'
Li batalis por popola anim'.
Li honoris nian verdan flagon,
Levis ĝin super baroj.
Kaj brileco de la nova tago,
Reflektis espere en la glavoj.
Kaj la trondra sono de bataloj,
Inspiris lin kuraĝo.
Glore li finis la minacojn,
Ni venkis la fremdan regado.
Sorbiĝita de la nobla dezir'
Li batalis por popola anim'.
Li honoris nian verdan flagon,
Levis ĝin super baroj.
Kaj brileco de la nova tago,
Reflektis espere en la glavoj.
Kaj la trondra sono de bataloj,
Inspiris lin kuraĝo.
Glore li finis la minacojn,
Ni venkis la fremdan regado.