Kurban olam kalem tutan ellere
Katip Arzuhalım yaz yare böyle
Şekerler ezeyim şirin dillere
Katip Arzuhalım yaz yare böyle
Güzelim emey civanımım emey bitanem emey hey
Katip Arzuhalım yaz yare böyle
Güzelim emey civanımım emey hey
Pir Sulatan Abdalım hey hızır başa hey
Gör ki nelir sağ olan başa hey
Beni hasret koydun kavim kardaşa hey
Katip Arzuhalım yaz yare böyle
Güzelim emey civanımım emey bitanem emey hey
Katip Arzuhalım yaz yare böyle
Güzelim emey civanımım emey hey
Yıl 1535, Pir Sultan Abdal bunu böyle söylemiş
Söylemiş ya, bunun bir de evveli var
Katip, al kalemi bir de benden yaz
Boy boy gelmişler şu dağların ötesinden
Burası bize otağ olsun, yurt olsun demişler
Boy boy yerleşmiş, boy boy büyümüşler
Her sabah gün doğusundan iki mızrak boyu yükselen güneş
Bir gün kendini göstermeyince
Kara kara bulutlar dolaşmış bu cennet vatanın üzerinde
Küçük büyüğü saymaz olmuş
Kardeş kardeşe küsmüş
En acısı, bacılarımızın yüzüne bakamaz olmuşuz
1535, 1635, 1735, 1835, 1935; 35 de benden koyun kardeşlerim
1970'e geldik bir uğursuzluk çöreklenmiş ki başımıza sürüp gitmekte
Oysa deli gönül neler ister
Barış, bir yavrusu olsun ister
Adını bile hazırladı; oğlansa Ozan, kızsa Ceylan
Ceylan, buz gibi pınarların aktığı zümrüt ovalarda
Taştan taşa seksin
Ozan, Ardahan'dan Kırkpınar'a dolaşsın anlatsın
Karacaoğlan'ı, Pir Sultan Abdal'ı, Köroğlu'nu
Davullar yine vurulsun, güneş yine iki mızrak boyu
Yükselsin gün doğusundan
Bitsin artık bu küskünlük kardeşlerim
Yarın tarih önünde hesap verirken
Yavrularımız bizi kınamasınlar