Ég er birkisálin, vefari vinda
Tungumálin og sefari blindra
Ég er byrgisbúi og miðnætursólin gyllir mig eplarauðan
Ég hlýði á alvísar fuglasveitir
Er perluglit mistursins ruglar og veitir
Skóginum svala og sumargræn blöðin
Blotna og skapa fiðrildaböðin
Ég er ástblíður andi og um mig flæðir alsælu orka augnabliksins
Ég er endurspeglun tjarnar í augum arnar sem flýgur um upphiminn
Ég er upplifun barna án varna
Við komandi blekkingum fullorðinna
Sem þó voru blekktir sjálfir
Og allt óafvitandi
Ég er afvitandi meðvitund
Meðvituð um meðvitund
Ég er könguló sem veiðir fugla í netin
Af guðum var ég getinn
Af guðum verð ég etinn
Ég er
Ég dvel djúpt inni í hjartahellinum
Og dansa til eilífðarnóns
Ég fæðist og dey samtímis
Ég er brennandi hjarta sunnu
Ég er alsgnægtar brunnur ástarinnar
Ég er það sem ekki má tala um - í virðulegum samkomum
Ég er Alveran. Alveran er ég
Ég veld sjálfum mér sársauka í þessum klikkaða feluleik við sjálfan mig
Ég fer í algleymis stríð
En stundum man brotabrot af mér að þetta sé bara leikur og brotið hvíslar að sér: Fundinn
Og brotið sameinast mér líkt og ekkert hafi í skorist
Ég er kjarni alheimsins
Ég er blaktandi strá
Ég er munkur vaktandi þrá
Frjósemisgyðjan er móður mín
Ég er berserkur sem blótar goðin með fórnarblóð í kinnskóginum
Ég er ættbálkur horfinna alda og við dönsum við eldinn og drekkum Anda skógarins er svefngaman álfanna tekur við
Og Andinn fer með okkur í ferðalag um sjálf okkur:
Ég er af því að Við erum
Við erum af því að ég er
Ég er Alvitur Alveran Almáttug Alandi Allt í Almyrkva Alheimsins
Hvað ert þú?