[Verse 1]
Het lijkt wel of we vallen elke keer wanneer we hoger op komen
Het was allemaal een droom, ik heb mijn ogen nog open
Schipper mag ik over, we mogen nog lopen
Het was toen, toen cupido zijn bogen nog schoten
Dat we hoopten op een toekomst, hopen was genoeg
Liefde was het niet, je kan het kopen als het moet
Je kan het slopen als je moet, jij ik heb het nooit gemaakt
Maar wanneer je ego knapt, dan stond ik voor je klaar
Nu vlieg ik als een ooievaar, moltres, m'n hart een ijsprinses en nu ontdooi ik haar
En je begrijpt hoe mooi ik praat, praten niet verbergen, ik had het nooit gemaakt, het is nooit te laat om morgen te verbeteren, wat fout ging in het heden