[intro]
خب اینو دیگه همه می دونن
ینی اونایی که نمی دونن َم بدونن
که این کار همه ی زندگی منه
به همین کار قسم هیچ کدوم از حرفای این تو دروغ نی
زبون بعضی وقتا دروغ میگه اما این حرف دله
[verse 1 Tatalo]
فکر می کنی که پیرم مگه توقع داری تو ازم تا کی ؟
ولی می دونی که شیرم که حتی پیرشم خطرناکه
آره راست میگی خسته م ولی یه آدمه خسته که هدف داره
دست خالی جلو میره تنها به عشق هر کی که طرفداره
من مال دو سال بعدم بیخود از تو توقع داره قلبم
می دونم نمی تونی بفهمی چند تا پیرهن بیشتر از تو پاره کردم
رفقا همه دچار دردن از نظام آباد بگیر تا شمال لندن
ولی ما مال اون دوره ایم که موزیکا تهرانو مچاله کردن
[]
آره منم یه مغز در رفته
که پولاشو هدر کرده برگشته
یه نابغه ی در به در خسته
زبونش تلخ ولی قلبش بر عکسه
[verse 2 Tatalo]
من اصلا شاد نیستم
حرفایی که می شنوی راجبم راست نیستن
همه زندگیم رو هوا کارام ریسکن
ولی باز به زور رو پام وایمیسم
یه پدر ندار و مادر رویایی
آخرشم نفهمیدیم ما برا کجاییم
توی این سن آخر دنیاییم
ولی توی این صنف بدون ما همه خداییم
فکر نکن از اون پزای تو داریم
نرفتیم بالا ما رو دوزار کوکائین
و درجا نزدیم و زیر چرتای خماری
و دورمون بالا اومدن دزدای شماری
هی فحش میدم خودمو هی یه تصمیم هر بار
که شل می گیرم حتی یه تصویربردار
توهم می زنه که تاثیر از کاره اونه چون گرفته یه تصویر از ما
به اون یکیم که یاد دادم هرچی کم داشت
از هرکی دلش می خواست هر چی برداشت
جنگیدم پاش خندیدم باش
با اون که می دونستم هیچی تهش نیست حرفاش
شده از این وضع و از .. زیر چشم
موزیک عشقمه درگیرشم
وقتی قورباغه ها هفت تیر کشن
حق بده انقدر پیر بشم
فکر نکن که دست می کشم
من ادامه میدم حتی اگه دستگیر بشم
شروع کاریم و از چیش بگم ؟
از شیفت صبح یا از شیفت شب ؟
همه تو فکر پارتی کردن
من فکر به رپ و راک می کردم
هیچ منتی نیست دوستون داشتم
که هی می نوشتم و پاک می کردم
منو درک کن و یکم حرفو بفهم
زحمت شب و روز و دستمزد کم
ولی اینو می دونن کل شهر
میشه خیلی ها از بغلم گم بشن
[]
آره منم یه مغز در رفته
که پولاشو هدر کرده برگشته
یه نابغه ی در به در خسته
زبونش تلخ ولی قلبش برعکسه
[verse 3 Tatalo]
هرکی به ما رسید سریع خواست حال کنه زود و
زدن و دزدیدن آلبوممونو
ولی نمی خورن هیچ موقع به فاکتورمونو
با دست خالی دادیم به ف*ک خودمونو
یادمون رفته پاک خودمونو
گند می زنیم و هیچکی نی پاک کنه اونو
رامون انقدره دور بود و انقدره خسته انگار رسوندیم به نوک آلپ خودمونو
هر کدوم از خاطره هام یه قصه ن
پاهام طلسمن سانسوره و روزام طلسمن
سر می زدن همه ی رفقام به اسمم به حسم
تو هر برنامه بعدم بام یه قسمت
نه کسی خماریتو دید نه کسی نعشه دیدت
ولی باز می خوای بری یجا که نشه دیدت
گوشات از همه جواب نه شنیده
چشات دیگه هرچی که تهشه دیده
هی داد زدی هیچکی نشنیده
روزا می گذرن میاد یه روزه لش دیگه
بسه دیگه حقتو پس بگیرش
آره حقتو پس بگیرش
[]
آره منم یه مغز در رفته
که پولاشو هدر کرده برگشته
یه نابغه ی در به در خسته
زبونش تلخ ولی قلبش برعکسه