علی شبگیر – ارتش تنبه 10
ورس 1 :
اگه مرد جنگی برپا ، تک نفره تن به تن // میکروفون به دست با ، یه گردنبند تن به ده
به گردن هر مرد حق طلب ارتشم // یه هدفه ، پرچم به دست منه سطح شهر به
زیر پای سربازای پاک خاک وطنم // پا به پامه قلمم ،پادشاه شبم از
شب تا صبح بیدار و غروب دست تو جیبم // پیاده سوار بیت و ورود ممنوع میرم
راه ما ستاره ها خلاف جهته سخته // مرد میطلبه یه لحظه طرف من شه
ولی خبر مرگت میره برگ روزنامه // آخه صدای من مرگ موش داره