Растевме во ова маало, каде што немаше закон..
Бевме сложна екипа улицата ни беше квартот..
Од мали бевме заедно на неа..
Пеевме иста песна уште од мали деца
и знаевме..
Кој е кој!
Кој е што!
Кој е тој што игра прљаво...
А кој е верен секогаш на друштвото..
Бевме голема бројка на едно место
едни виша школа други калибар без средно..
Условите ни беа такви, немавме...
А сакавме живот да гледаме па во прљава игра влеговме
Чекај еј..!
Не е легално да правиме вака
деца од Автокоманда што крадат..
Правевме пари, ни стана лоша навика...
А со пари во џебот секој од нас беше навикнат..
Вртевме бизнис, за да вртиме пички, и беше ризик.. Валкана рака не се чисти!
И знаеа дека сме ние, комбинации ќе биде или не?
На дело го јадевме немиен!
Сите дела накалемени од еднаш..
А каде има сила таму мора некои да пеат песна!
Условна казна, некој ни стана џанак, некои продолжија исто да прават но да пазат...
Во овој град на криминал секој гледа, да извади денар зошто времињата тежат..
Сега некој рапува, некој гладува, некој пакува, некој е нафуран, некој надуван скапува!
Ја би дал се од себе.. Повторно да сме тука сите како еден, сите до мене...
Господ како да нејќел заедно да сме веќе!
Екипата што беше страв и трепет во градов темен....
Иако не сме веќе овде..
Ве памтам и ќе ве чувам во срце ко ДОБАР СПОМЕН!!
А денес, таа екипа не е веќе тука..
Некој дува некој пие некој фатил сериозна врска...
Тие спомени кај се ги барам назад но ЏАБЕ!
Време НИКАКО НЕМА ДА ВРАТАМ!
Неможам никогаш пак да бидам дете...
Но и покрај тоа имам спомени што ќе ме прават среќен..
Јас бев таков што сам растев со рапот немав поддршка дур не се појави Паки Зад Агол...
Се најдовме во ќор сокак..
И сакавме да не слушнат каква е уличната школа!
Ова е мојот блок, мојот дом, ладен камен..
Неќам да ме сакаат само сакам да бидам сватен..
За сите деца , за секој човек, животот е тежок но со надеж ќе БИДЕ БОЉЕ!!
Надежта умира последна, ако ја изгубиш ти си човек без цена!
И да те ценат некој ќе ти прави лице, некој од корист, тука ќе биде дур не ти затреба нешто да го молиш...
И кога џебот ти е пун со молци, не губи мотив овде времето сите ги боли, не си само ТИ! не сум само ја што патиме...
А светов таков е што прави да го мразиме...
Како и да е животот е тежок треба да си јак во него...
Вистинските преживуваат на овој бетон!