[Verse 1: Ados] Müşkül hayatın kıdemli askeriyim Yine de izmarit toplayarak geçiyor gençliğim Eşi yok benzeri yok şu talihsiz halimin İstirahat yok sürekli atış talimi Mecburum defansı kollamam gerek Bu sahada yalnızım defansif oynasam yeter Zaten öyle galibiyetlerde gözüm yok bu avuntu Sondan ikinci ben sondakiyse umudum Farz-ı misallerle kurulmuş bu dünya Ayarsız ihtimal silsilesiyle buruk rüyam Adem anadan üryan bu beden dahi ziyan Müştemilat dahi olamam artık her anlamda israf İnsanlar uzakta hep gönül doldu hicran Bir hicvi yok bu makus halim ister imdat Ama öyle mağrur öyle gururludur ki hiç sorma Hiç kimse kurtaramaz belki biraz küstah [Hook: Atiberk] Güneşe uzatamam elimi Kaçtığım insanlığa yenilip Zaten çok sefilim Kapımı çalıyor bu kez efkarın delisi Bana akşamları verin
Alın gerisini Sevginin zerresini Görmedim göremedim [Verse 2: Ados] Bu münzevi bulutları sürdürme tanrım Onlara baktıkça yalnızlığı bir başka tattım Eledim biraz da zihnimi kederim bir başka artık Daha da öfkelendim daha da yavan kaldım Tevekkeli değil necaset benimle kaldı Tam istiklale eriyor oldum esaretle yandım Felaket bir harbe meydan oldu ruhum Hesap etmeden kurulduğum siperleri sel bastı Benim ikrarımı kimler yerlere attı ki Ben serden dahi geçtim yok oluştan pay aldım Nimet sayardım dostumu külfetler aldım sırtıma Bilakis müstahak bana müspet bir aptala Düşmektense atlamayı onurlu buldum her zaman Ama basiretin çözülmüyorki sonradan Ne umdum ne buldum burun sızlatır hikayem Velhasılıkelam bendeniz öldüm hiç doğmadan [Hook: Atiberk]