[Verse] Aπ' την αρχή μέχρι το τέλος μου είμαι το σκέλος που με τ'άλλα δεν ενώθηκε είμαι το βέλος που στο μάτι μου καρφώθηκε να μη τους βλέπω ψάχνοντας τη χρυσή τομή χρόνο ξεκλέβω απ'το υπόγειο πριν κατέβω σκέψη σε δάκρυ μετατρέπω δε μ' αντέχω ,ποτέ δεν μ'άντεξα δεν βλέπω πια κοντά βλέπω το μέλλον ,φεύγω μακρυά σε τόπο αφιλόξενο με βλέπω ξένο Έχω τον τρόπο μου ψηλά πετάω σκάβω τον λάκκο μόνος μου ,στα κρυφά παραπατάω νιώθω αηδία ,νιώθω το κρύωμα που μ' άφησε η πομπή απ' την κηδεία ,παίρνω ανάσα Ανάσα στάχτη εισπνέω χρώμα νεκρού τα μάτια μου πτώμα μωρού τ' αγκάθια που το μέτωπο σου μάτωσαν τον ήλιο καίω ,τα φώτα μαύρισαν βρώμικα χέρια μόνο με άφησαν μες την απάτη [Hook] Μυαλά στον πάγο χιόνι στον άνεμο στο ψύχος μένω δεν πέφτω στέκομαι άπλετο φως μοιάζει άκακο άσπρο τυφλώνει μίσος σκοτώνει