Ali Shabgir - Gharibeh lyrics

علی شبگیر – غریبه قسمت اول : حقیقت پیرم کرد ، از زندگی سیرم کرد // چشمامو میبندم ، از شهرتون میرم من میگردم پی یه جایی که امثال منو میفهمن // بی لبخند ، بی حرکت ، میگندم نمیتونم داد بزنم یا حتی خودمو دار بزنم // نمیخوام قاط بزنم و کنج اتاق لال بکپم پشتم خم ، مشتم جمع ، همه چی به تخمم اه // با هر کی صاف بودم صاف بهم گه زد رفت حقیقت درد داره.. ولش کن بدبخت // میخوری از پشت خنجر ، چرا بگم فرصت هست ؟ به کی باشه پشتم گرم ؟؟ خودمم گم کردم.. // تنهام ، خستم ، بدجوری بغض کردم قسمت دوم : تف به روت زندگی ، عزیزامو گرفتی // جوونیمو گرفتی ،‌ رویاهامو گرفتی عشقمو گرفتی ، پوستمو میکنی قلفطی // همه فقط زر میزنن کی میدونه دارم چه حسی !؟ این بود زندگی؟؟ این بود قرارمون ؟؟ // مشتی پَ مرامت کوو ؟؟ آخه درد بیشتر از توانمون ؟؟ من و از این عوضیا سوا بدون // از این لاشیای کور هلاک پووول فرق داره مرامشون // تو رو میخوان واسه منافشون من یه غریبم ، پس دور شید ازم سریع تر // مثه شما نقاب ندارم هر انیم همینم تاوانشم میدم چون دوست دارم منو پاک ببره // قربانی تو نمیشم ! تف به روت ، فاک به همه