Alexander Curly - Zondagavond lyrics

Zondagavond, een koud en guur perron Hier en daar een paar donkere figuren Uit hoeken en gaten van glas en gewapend beton Kruipt de tocht en glijdt kil langs grijs vervuilde muren En zondagavond, mooie vrouwen op hard karton Met bruine benen en witte tanden En tandpasta glimlacht in een Mexicaanse zon Alleen een zekere plek door een gek met een stift in z'n handen Moest het zonodig verand'ren Nee, er gaat geen trein meer naar Mexico toe Alleen de laatste nog naar Leiden Maar ik kom een keertje langs, ik weet nu nog niet hoe Eens komen betere tijden Nee, er gaat geen trein meer naar Mexico toe Alleen de laatste nog naar Leiden Maar ik kom een keertje langs, ik weet nu nog niet hoe Eens komen betere tijden Honderd Manuelas, zo heet als sortillias Het bloed aan die kant blijft op temperatuur Ja, elke Manuela is zo heet als tequila Daar zijn geen stations die zo koud zijn en guur Wellicht ruik ik dan ook naar uien en knoflook Maar da's daar een nationaal deodorant Chili concarne onder de armen Een ieder gebruikt 't, dus niemand die ruikt 't aan die and're kant Een ieder gebruikt 't, dus niemand die ruikt 't aan die and're kant En zondagavond, zo romantisch is het hier Vooral al die grauwe regenja**en De mooiste wereld, vertegenwoordigd op geperst papier Maar je zal niemand zien die die dames eens een keertje komt wa**en Maar wel opkra**en En zondagavond, de groeten uit Ceylon Donkerbruine exotische vrouwen Ja, makkelijk lachen met elke dag zo'n zon En hoogstwaarschijnlijk is daarbij jullie nooit iemand verkouen Altijd korte mouwen Maar de laatste trein naar Ceylon toe Is een kwartier geleden vertrokken Maar ik kom een keertje langs, ik weet nu nog niet hoe Met een goed humeur en schone sokken Ja, de laatste trein naar Ceylon toe Is een kwartier geleden vertrokken Maar ik kom een keertje langs, ik weet nu nog niet hoe Met een goed humeur en schone sokken Kleine bruine voeten op een Hollandse pui Zo'n ma**age kan je als voetballer vergeten Kleine bruine voetjes, 'k sluit m'n ogen en ik ruik De fijnste koeloejuk die men kan eten Krekels die tjak zingen van de andere mooie gamalan Ajoen ajoen met hoge klapperbomen Geen oerwoud in een tropen, dat zwingt uit de pan Voorlopig kan ik daar alleen van dromen Maar de laatste trein naar Leiden toe Is voor m'n neus tot stilstand gekomen En die laatste maakt me ontzettend moe En ik voel me wel een klein beetje genomen