Active Member - Mission- N.O.W. (New Orleans Wakes) lyrics

Το τέρας σκεπάστηκε με βούρκο από τη Νέα Ορλεάνη ήπιε απ' το αίμα κι άρχισε να τα χάνει Πώς θα ξεθυμάνει (μη ρωτάς) και πού θα ξεσπάσει απ' το θεό του γονική παροχή βρήκε ολάκερη πλάση.Πού να ησυχάσει Μας έδειξε ότι τολμά να πνίξει μέσα στην καλύβα του τον μπάρμπα Θωμά με τα ίδια του τα χέρια, έτσι για φοβέρα Ο δήμιος έκοψε το πρώτο εισιτήριο στην πρεμιέρα άντε σειρά σου· το αμερικάνικο όνειρό σου έγινε τάφος ορθάνοιχτος για τον αδερφό σου κι αντέχεις δίπλα από το πτώμα του ν' ακούς να μιλάει γι' αυτόν η πουτάνα η μάνα του Μπους Αν σου αξίζει, λοιπόν, πέσε στο βούρκο χάμω, θα σου θυμίσει τα κελιά στο Γκουαντανάμο και τον ήχο απ' τα κουπιά στα σκλαβοκάικα τα μοιρολόγια τα βουβά τ' αφρικάνικα Η τελευταία είναι όπως φαίνεται ευκαιρία σου έστω και για λίγο μπρος στην ελευθερία σου να σταθείς και πριν το τέλος της μέρας να πληγώσεις μια και καλή το τέρας Και μη μου λες ότι έχεις τον τρόπο σου κι ότι η ειρήνη είναι τα όπλο σου Φτύσε τον κόρφο σου και μη σε νοιάζει το μετά Βάλ' τους φωτιά· έτσι φοβούνται τα ερπετά Μια πόλη σώπασε στ' αμίλητο νερό που κυλάει Πνίγει τη γη της ειρήνης σου σαν φλέβα που σπάει Κληρονομάει ο βούρκος όνειρα, τραγούδια μπρούτζινα μάτια κρεόλικα, καλύβια τσίγκινα Κι εσείς, ανθρώποι εκεί που η μοίρα καταριέται μ' ορφάνια εσείς που χάνετε μια τη σιωπή και μια την περηφάνια τον πόνο μην παρατάτε αλλού ταξίδι κάντε τον να πάρουν είδηση πιο πέρα κι ύστερα μπολιάστε τον μες στα λασπόνερα, φυτέψτε τον βαθιά· το «μη χειρότερα» βαραίνει του δικαίου τη ζυγαριά Είναι ζαριά ο πόλεμος κι είναι σειρά σου· ο Τζώννυ πήρε τ' όπλο του και ρίχνει στη μεριά σου δηλώσεις, χαϊδέματα, τυφώνα αδιαφορίας Περιμένει να λουφάξεις στη γη της απραξίας Μα έχεις άλλοθι γερό – πατάς στον τάφο σου κι έχεις ακόμα μαστιγιές στην πλάτη σου Μη μου λες ότι η ειρήνη είναι τ' όπλο σου Γίνε πάνθηρας και τράβα τον δρόμο σου Μη μου λες πως σε κρατάει η αγάπη σου έχεις ακόμα μαστιγιές στην πλάτη σου Μη μου λες ότι η ειρήνη είναι τ' όπλο σου στον Malcolm Χ να πεις την συγγνώμη σου Στον Dr. King, στην Davis και στον Mumia κι όσους ονειρεύτηκαν για τη δικιά σου ελευθερία